San Gimignano położone jest 40 kilometrów od Sieny i 60 kilometrów od Florencji. Znajduje się na ponad 330 metrowym wzgórzu. Najwygodniej dostać się do San Gimignano drogą Siena – Firenze. Na miejscu przygotowano spore parkingi, tuż przy wejściu na starówkę. Parkingi oznaczone są jako P1, P2  P3 i znajdują się przy Via dei Fossi. Opłata za parkingi wynosi 2,50 euro za pierwszą godzinę, 2 euro kolejne, a max 15 euro za dzień. Musicie mieć gotówkę, bo automaty nie przyjmują kart. Jeśli zaś kupicie bilet łączony do muzeum, to za parking zapłacicie tylko 1 euro.

Warto poznać historię tego miasta i dowiedzieć się skąd wzięły się wieże w San Gimignano.

Pierwsza osada powstała w tym miejscu już w starożytności. Legenda głosi, że założyli ją dwaj młodzi bracia Muzio i Silvio, uciekinierzy z Rzymu. Obecna nazwa miasta – San Gimignano – pochodzi od imienia biskupa z Modeny Saint Geminianus, który żył w IV wieku. Wg legendy, w X wieku ochronił on gród od najeźdźców, stąd nadano miastu jego imię. 

Ożywienie gospodarcze, architektoniczne i kulturalne San Gimignano datuje się na XIII – XIV wiek. To właśnie tedy, jak grzyby po deszczu zaczęły wyrastać wysokie wieże. Powstało ich wtedy 72, a  symbolizowały bogactwo i władzę danej rodziny, gdyż proces budowy nie był wcale prosty ani tani. Materiały, ich transport i budowa nie należały do tanich. Tylko najbogatsze rodziny kupców i lichwiarzy mogły sobie pozwolić na roboty budowlane. Dom zajmował tylko część wieży. Parter składał się z warsztatów, a na pierwszym piętrze były sypialnie. Kuchnia, w której zwykle zapalano ogień, ze względów bezpieczeństwa znajdowała się na najwyższym piętrze, aby móc uciec w razie przypadkowego pożaru. Pokoje w wieżach były bardzo wąskie,  a ściany o grubości około 2 m zapewniały chłód latem i ciepło zimą.  

W połowie XIV wieku San Gimignano zaliczył spadek gospodarczy, który ciągnął się za nim przez kolejne stulecia. Wieże spadły lub zostały zniszczone, budynki i pałace uległy zniszczeniu, nie odbywały się tu żadne wydarzenia przyciągające ludzi z innych części kraju. W XVIII wieku zaczęło ponownie rozwijać się rolnictwo, a gdy w połowie XIX wieku odkryto historyczną wartość San Gimignano, zaczęto remontować średniowieczne centrum.

Obecnie mieszkańcy żyją głównie z produkcji lokalnego wina Vernaccia, agroturystyki i rolnictwa. Centrum San Gimignano w całości znalazło się na Liście Światowego Dziedzictwa Unesco i przyciąga rocznie miliony turystów z całego świata. 

Do centrum najlepiej wejść przez jedną z bram miejskich znajdujących się w murach miasta. Pierwsza z nich to Porta San Giovani z XIII wieku. Przed bramą znajduje się plac Męczenników z Montemaggio, gdzie niegdyś stał zniszczony klasztor San Francesco. Druga to Porta San Matteo, która wychodzi na pierwsze przedmieścia miasta, drogę do Certaldo i małą wieżę “Torrione dei Frati”. Porta delle Fonti zaś prowadzi do publicznych fontann, gdzie pierwotnie miejscowi ludzie czerpali wodę i robili pranie. Fontanny, pochodzące z XIV wieku, składają się z dziesięciu łuków.

Na Piazza del Duomo znajduje się Palazzo Comunale oraz Duomo di San Gimignano, czyli katedra.
Wewnątrz katedry znajduje się wiele bardzo pięknych fresków, m.in. sceny z Nowego i Starego Testamentu. Naprzeciwko można zobaczyć Palazzo należące do rodziny Ghibelline Salvucci. Podobno dwie bliźniacze wieże, które się przy nim znajdują, zostały wzniesione przez Salvuccich, by ominąć Statut Gminy z 1255 roku, zgodnie z którym żadna wieża w mieście nie może być wyższa od Wieży Podesta (Rognosa). Aby pochwalić się swoją mocą i po trochę też bezczelnością, Salvucci zbudowali dwie wieże, które razem były zdecydowanie wyższe niż Wieża Komunalna. 

Po prawej stronie znajduje się Palazzo Chigi-Useppi i i dawny pałac gubernatora, Palazzo Vecchio del Podesta z Torre Rognosa, który służył jako więzienie do końca XIV wieku.
Górna część Palazzo Vecchio del Podesta jest murowana. Kamienna dolna część budynku składa się z dużej loży z kamiennymi siedzeniami. Na ścianie u dołu znajduje się fresk Sodomy przedstawiający Dziewicę Maryję z Dzieciątkiem. 

Piazza delle Erbe znajduje się w pobliżu Piazza del Duomo. Nazwa pochodzi z lokalnego rynku produktów, który zwykle odbywa się tutaj, podobnie jak to miało miejsce w przeszłości. 

Piazza della Cisterna to według nas najpiękniejszy zakątek San Gimignano, który ma ponadczasową, magiczną atmosferę!  Pośrodku znajduje się studnia z XIII wieku, a plac otaczają piękne budynki z cegły i kamienia. Można tu podziwiać Palazzo Tortoli, z eleganckimi, rozsuwanymi oknami sięgającymi XIV wieku czy Hotel Cisterna, dawna rezydencja rodzin Cetti i Bracceri, Palazzo Lupi z Torre del Diavolo (Diabelską Wieżą), której właściciel, wracając z długiej podróży, odkrył, że wieża jest wyższa niż była i przypisał to dzieło diabłu.

Na końcu Via del Castello, ulicy biegnącej z Piazza della Cisterna, znajduje się ogromny kompleks San Domenico. To dawny zamek biskupa Volterry, który służył również jako więzienie i klasztor.  Innym, ciekawym zabytkiem jest twierdza Rocca di Montestaffoli, która ma bogatą historię. Pierwotnie była zamkiem, później klasztorem dominikanów, a na końcu twierdzą.  Dziś tylko jedna z dawnych wież jest nadal bezpieczna i otwarta dla zwiedzających, ale za to oferuje zapierające dech w piersiach widoki na historyczne centrum. W czerwcu odbywa się tu średniowieczny festiwal.

Poza urokliwymi placykami, wąskimi uliczkami i strzelającymi w niebo wieżami San Gimignano słynie z jednych z najlepszych lodów na świecie. Te ostatnie, z lodziarni Dondoli zdobyły wiele prestiżowych nagród w międzynarodowych konkursach. Koniecznie musicie ich spróbować! Lodziarnię znajdziecie przy Piazza Della Cisterna 4. 

Innym produktem z którego słynie miasto jest wino Vernaccia. Pierwsze wzmianki o winie pochodzą z XIII wieku. Średniowieczna Vernaccia było prawdopodobnie białym, słodkim i alkoholowym winem, bardzo podobnym do “greckiego” wina, tak popularnego w tamtym czasie. Dziś Vernaccia jest jednym z najlepszych białych win we Włoszech. Ma typowo słomkowo-żółty kolor,  delikatny bukiet z owocowymi i kwiatowymi nutami. Doskonale pasuje do ryb, białego mięsa, warzyw czy szynki toskańskiej. 

Więcej o Vernaccii możecie dowiedzieć się odwiedzając muzeum wina nazwane Vernaccia di San Gimignano Wine Experience. Tutaj tez możecie skosztować lokalnego trunku.

Lody i wino to nie jedyne produkty z których słynie miasto. Innym, równie ważnym towarem lokalnym jest szafran. Szafran to najdroższa przyprawa świata, znana już od 3000 lat i wykorzystywana jako przyprawa, składnik kosmetyków i leków. Wytwarza się go ze słupków rośliny znanej jako szafran uprawny. Uprawa i zbiór wymaga cierpliwości i ostrożności. Roślina zbierana jest o świcie, kiedy kwiaty są jeszcze zamknięte. 150.000 kwiatów daje tylko 1 kg szafranu! Szafran z San Gimignano jest uprawiany zgodnie z metodami ekologicznymi, a produkty chemiczne są zakazane podczas całego procesu produkcyjnego. 

San Gimignano to niewątpliwie niesamowite miejsce na mapie Toskanii. Jeśli wybieracie się na wakacje do tej części Włoch, koniecznie zarezerwujcie sobie przynajmniej kilka godzin na wizytę w tym mieście. My byliśmy tu kilkakrotnie i uważamy, że najlepszą porą dnia na zwiedzanie San Gimignano jest późne popołudnie i wieczór, kiedy miasto zakrywa ciemność, na stolikach pojawiają się świeczki, a budynki są pięknie podświetlone.